Verslag van Peter ‘The Rock’ Meus
Zaterdag. Game Day.
Na een kort bezoek aan de site van FC Destelbergen vond uiteindelijk iedereen zijn weg naar de piepkleine kleedkamer van gelijkaardig VS Destelbergen. Geen luxeproblemen deze keer: 11 strijders aan de start, Dieter Verbeke had nog lichtjes last van zijn kalender dus hij begon netjes op de bank.
De eerste helft was er één van ondergaan en strijden. De technische hoogstandjes normaal vertoond op een kunstgrasveld lukten vandaag iets minder goed op het echte gras. Controles mislukten, uitvoetballen was moeizaam en Old Glory zat heel kort op de bal. Resultaat, veel lange ballen en gewoon damage control. Gevolg, in de eerste helft is het vechten voor overleven. Petit en Thomas knokken voor elke bal op het middenveld en ook de achterlinie staat (af en toe moeizaam) paraat bij elke poging. We noteren slechts 1 kansje voor kapitein Joachim, maar gelukkig ook een bedrijvige Serraes die na een snelle reflex zelfs de paal nodig had om de 0 op het scorebord te houden. Ruststand: 0-0, niets aan de hand. Even uitblazen.
Start van de 2e helft. Een gouden A'gon regel: hoe later Dieter Verbeke toekomt, des te beter speelt hij voetbal. De man was duidelijk aangedaan van zijn bankpositie en was overal te vinden vandaag. Gepaard met het wisselen van enkele Old Glory spelers draait de wedstrijd helemaal om. Combinaties lukken, acties worden opgezet en de grinta van de 1e helft blijft aanwezig. Old Glory moet zich beperken tot lange ballen gemikt naar het hoofd van Tom. Tijl, met zijn beste Kevin De Bruyne imitatie, beslist dat genoeg genoeg is en begint dan maar met assists te strooien. De perfecte bal naar kapitein Joachim, altijd aanwezig op de juiste plaats, die nog te veel buskruit in zijn benen heeft en hoog over het lege doel trapt. Dan maar eens naar Dieter proberen? Simpel meegeven: Dieter bedankt, strak in de linkerhoek naast de keeper. 1-0! 54e minuut en een stevige opdoffer voor Old Glory. Tijl vindt zijn succesrecept en doet het simpelweg nog eens over. Balletje naar Dieter, die de bal deze keer gewoon over de keeper legt en zijn 2e van de match maakt. 2-0 op 3 minuten. Match gespeeld. Junior Verbeke wou net als grote broer ook in een goal betrokken worden en knuffelt even zijn tegenstander in de rechthoek van Serraes. Die vond dit echter niet zo tof en ging krijsend neer. 66e minuut, penalty Old Glory. Bal in de linkerhoek, Serre in de andere. Niets aan te doen. Niet bibberen, niet beven, match duidelijk onder controle en 5 minuten later maakt de scheids een einde aan de wedstrijd.
Raar gevalletje als afsluiter, wat lieve woordjes heen en weer na het laatste fluitsignaal en een bankspeler besluit plots om iets te enthousiast een hand te komen geven. In halve sprint begeeft hij zich rechtstreeks naar ondergetekende en hups: Reporter down, ik herhaal: Verslaggever naar de grond! A'gon plots klaarwakker en beschermende Serre boos, niemand komt aan zijn vrienden. Hij heeft er al zo weinig! Even een hiaat in het verslag dus, maar gelukkig nam de scheidsrechter even over. Hij schreef volgend prozaisch tekstje naar de bond. "Raar maar waar. Als je niet braaf bent op het veld, speel je niet meer dit jaar!"
3 punten. Ongeslagen. A'gon op weg naar de top!
