Zaterdagnamiddag. Druilerig herfstweer. Molenhoek die de omgeving opfleurt met een authentieke knokpartij. Ah, good old Blaarmeersen.
Op het programma: Breugelhof. De gedoodverfde favoriet voor de titel. De statistieken liegen er niet om. 30 goals gemaakt, 2 tegen. Indrukwekkend.
Het strijdend elftal staat klaar. De tegenpartij in het zwart. Rouwkleuren. Een voorbode?
De eerste helft gaat gepaard onder een steriele druk van de zwartjes. Een beetje voorspelbaar spel, maar alle pogingen worden vakkundig gecounterd door de verdediging. Manu en Peter smijten zich overal voor. Steve wordt 6x gepoort door de Kevin. Maar iedereen is het unaniem eens dat hij maar één voet heeft, zoals Tijl, maar hier wel de linker ;-) Dus laten we hem maar wat ballen smijten naar Serre...
Serre gaat welgeteld één keer echt plat in de hoek. Eén echte kans hebben ze. Voor de rest gekraakte schoten en ballen waar Serre zich met plezier op smijt. Langs onze zijde is het wat zoeken, en af en toe en wat snedig uitkomen. Joachim diep, en met zijn linker voorlangs. Een schotje hier en daar. Ze zijn gewaarschuwd.
0-0 bij de rust. Harry's debuut was van korte duur. Een lichte blessure, na 20 minuten vervangen door Wouter. Zijn loopband had bevestigd dat spurten terug kon.
Een zelfde scenario in de tweede helft. Steriele druk van Breugelhof, lange ballen van de zijkant, maar zonder echte doelkansen. Het middenveld krijgt iets meer ruimte, en heeft meer controle. Diederik en Jens zitten overal tussen, behouden de kalmte en verleggen het spel geregeld. Sam, Mathieu, Dieter, Joachim, Wouter lopen zich de longen uit het lijf en de grinta en snedigheid lijken hun vruchten af te werpen. Breugelhof begint te twijfelen.
Regelmatig prikken we. Minuut '60. Bal wordt diep gespeeld op rechts en Dieter schiet in de baklijn vanuit een scherpe hoek op de keeper. De bal belandt op de 16 in de voeten van Jens, die in alle rust de bal op de slof in het plafond van het doel ramt. Bam! 1-0.
Vertwijfeling en frustratie bij Breugelhof. Minuut '62. Lang bal van de zwarten wordt achter de verdediging gesmeten, wijkt af en botst op een Agoneze hand. Penalty! Mamma mia! Altijd wordt de potentiële kampioen bevoordeeld lijkt het... Peter gaat furieus tekeer tegen de scheidsrechter, die niets gezien had, maar toch floot. Logica?
Godverdomme. Same old shit again.
Maar, Agon anno 2021 heeft altijd nog iets over. Minuut '66. Passenspel tussen Dieter, Sam en Wouter in de diepte op rechts. Sam die het overzicht bewaart en de bal achteruit geeft naar Dieter op de rechthoek. Een kopie van de goal van Leao tegen Atletico Madrid in de Champions League. Schuin overhoeks een stevige lage knal. 2-1!
Nog enkele minuten overleven. The end!
De rouwenden zijn het niet gewoon en druipen af, de helft, lekker sportief, doet geen moeite meer om ons te feliciteren. Dus trakteren we ze snel op een luide Agon vreugdekreet en -zang op het veld. Groepsprestatie, als strijders. Punt.
Eentje voor de geschiedenisboeken. :-)
Forza Agon!
