Wa’beke. Puyenbroek. 22 december.
Ik ontving bij aankomst een warm welkom van mijn persoonlijke fan club, waarvoor dank. Het is de warmste week en deze helden waren dat niet vergeten. Toppers.
Tactisch vernuft en zware brainstorm sessies zorgen voor een 4-4-2 basisopstelling met Il Capitano nog eens in de spits, geflankeerd door Benji. Goals verzekerd. Achteraan vat Jerre post als rots in de branding. In het midden hebben we Sam omringd door voetballers zodat zijn fouten niet te hard opvallen...
Alle strijders opgewarmd, klaar voor de partij aan te vatten. Bij Molenhoek denken ze daar anders over en strompelen er hier en daar wat spelers toe. De scheidsrechter kan er niet op wachten. We beginnen de partij in overtal, na 3 minuten zijn ze dan toch compleet.
Hoe dan ook, twee minuten laten ligt de bal al in het net. Il Capitano diepgestuurd, naar de hoek van de 16 en onder druk vanuit een scherpe hoek buitenkant rechts overhoeks binnen. I smell a goalfest!
We krijgen enkele kansen en de bal gaat goed rond en het spel op en neer. Minuut 14. Sam gaat wat te opvallend leunen, hangen aan een Molenhoeker. Fout. Serre verstopt zich achter zijn muur, en van 30 meter knalt de linksvoetige spelmaker staalhard in de hoek.
Geen tijd om te treuren. Twee minuten later. Corner van Lorenzo op links. Dieter aan de tweede paal pakt hem op de slof, onderkant lat, over de lijn en terug in het spel. Geen VAR nodig, de scheidsrechter heeft arendsogen en keurt de goal terecht goed. 2-1.
Eventjes lijken we de partij en het spel aan de tegenstrever te geven en plots staat het 2-2. Afstandsschot vanop links, bal gelost, en binnengetikt door een alerte spits.
We willen de rust in met een voorsprong en daar zorgt Benji voor. Inspelen Wouter tussen de verdedigers door en Benji blijft koel aan de rand van de 16. Hard en laag in de linkerhoek. De keeper staat aan de grond genageld.
Rusten geblazen. Met de kansen die er waren moest het verschil al groter zijn. Het lijkt erop dat we ons doelsaldo kunnen verdubbelen vandaag...
De constante vandaag is twee. Twee minuten in de tweede helft, en het staat 4-2. Wouter in de 16 zorgt er voor dat de tegenstrever ons een handje helpt en de bal zelf binnenlegt. Owngoal.
Enkele reuzekansen om de kloof uit te diepen of te dichten worden aan weerskanten vakkundig de nek omgewrongen. Het vizier staat niet op scherp. Tijl doet enkele verwoede pogingen om de keeper uit te schakelen maar deze ligt altijd in de weg. Nog drie minuten op de klok. Als je er niet rond kan, dan moet je er door, er onder, er over of ? Tomas stuurt Tijl weg en als een dartele gazzelle loopt hij de keeper omver om er rond, over, op te gaan ?? De keeper gaat er alleszinds klagend bij liggen. Chillus Tilus blijft er ijzig kalm onder en ‘snelwandelt' (ik heb dichterlijke vrijheid in mijn woordkeuze) de bal over de lijn.
De 3 punten waren al lang binnen, maar 5-2 is toch een score om U tegen te zeggen, een boost voor het moraal.
Mooie deugddoende overwinning!
2019 gaan we knallen, de heenronde was opwarming. Forza Agon!
