Zaterdag 17 februari 2018. D-day. Ondergang van een Turks bolwerk...
De wedstrijdvoorbereiding was intens. De impact op de darmflora bij menig speler ook. De hymnes der groten, voedingsschema's, referenties naar gladiatoren en motivatie speeches vlogen ons rond de oren.
Onze eigen spion Steven ging voor de zekerheid naar de Turkse kapper en kwam met volgende waardevolle elementen terug: - Ze starten sowieso met 11 - Turk-oise truitjes ipv zwarte - Ze gaan minstens 1 goal meer dan ons proberen te maken - 'De beste pass is een dribbel' bij hen
:-)
"What you will do today, will echo in eternity" liet Tijl zich ontvallen. Profetische woorden, Allah is er niets tegen.
Stralende zon. Prachtige voetbalnamiddag. Agon-corifeeën aan de zijlijn. Patje wou de topper alvast niet missen en beloofde een plateau bij winst. Pasquino zelfs twee, die hebben we nog tegoed...
We hadden nog iets goed te maken na de nederlaag in de heenronde. Zo makkelijk gingen we het ze niet maken deze keer. Iedereen stond scherp en stevig te been. Indien nodig zou het een veldslag worden.
De eerste helft.
Het Goudenleger had wat last van hoogmoed en dacht dat Messi in hun midden speelde. Maar deze gooide telkens wat stiftertjes in de rug van de verdediging. Na drie keer was het effect wel voorbij. Servaas was alert, en altijd eerst op de bal. Agon bikkelde voor elke bal, en schopte waar nodig eens goed op de enkels. De bal ging vlot rond en hier en daar kwamen er openingen. Benjamin werd neergemaaid aan de rand van de 16, Steven op het middenveld. Geel. Eindelijk. Want er waren al wel twijfelachtige duels geweest die een kaart verdienden. Peter trakteerde de nummer 8 dan maar op een stevige charge en de Turkse prikkelbaarheid begon boven te drijven. Steven had nog een dot van een kans maar zijn schot was gekraakt en miste kracht.
Rust. 0-0. Agon speelde met vertrouwen en het Goudenleger besloot in zijn zenuwachtigheid enkele positiewissels door te voeren. Tactisch een prachtzet. Voor Agon dan toch...
Tweede helft.
Het leek al snel makkelijker te verdedigen en centraal in het middenveld werd er compacter gespeeld en mekaar ondersteund. Tomas' positiespel is perfect, Sam knokt, Dieter slalomt. Het loopt als een trein zeggen ze. Na een onschuldig duel koken de potjes over bij onze Turkse vrienden. Langs de zijlijn vliegen de verwijten ons rond de oren. 'Ik neuk je moeder', 'dikke', 'homo'. Peter stoorde er zich niet aan. Zijn moeder riep langs de zijlijn dat ze niet van zuiderse types houdt... Geneut en 6-jarig patsergedrag. Je kan ze niet stereotyper vinden dan onze vrienden in het Turk-oois. Voer voor de kinderpsychologie.
Dan maar even een tweeklapper uitdelen dacht Steven M. Matti met een heerlijke bal in de rug van de verdediging, Steven M. met de controle en halve schaarbeweging pats tegen de netten. Minuut 41, 1-0! Drie minuten later een corner van Matti, Dieter die inkopt en Meuske devieert van op 2cm van de keeper, 2-0! Een sprint naar de zijlijn, vreugdetaferelen Champions League finale waardig... :-)
"Nu wordt het bitsig" schrijft onze live reporter langs de lijn. Bas ziet het gebeuren. Messi vergrijpt zich aan Benjamin en Dieter en iedereen eigenlijk. Natrappen, duwen, schelden. We zijn allemaal hoerezonen. Hij gaat over de rooie. En toen was het over and out met Messi. Geen bal meer geraakt. Mentaal gekraakt.
Meuske wou absoluut een hattrick en waagde zich aan een omhaal. Kunstgras valt nogal hard. Dat heeft zijn schouder ook gemerkt. Een bezoekje aan de spoed, ligamenten gescheurd...
Dieter met de actie, inschieten met links, de keeper lost de bal, en Callant (net 3 minuten in het veld) is er als de kippen bij, 3-0!
Het laatste kwartier kwamen we niet meer onder druk en speelde de wedstrijd al strijdend uit zoals het een mogelijke kampioen beaamt.
Game over! Drie - Nul. Tres - Zero. Trois - Zero.
Met plezier laten we de Forza Agon oerkreten en wat zigge zagge galmen over de Blaarmeersen terwijl de verliezers afdruipen.
Topwedstrijd jongens! Een strijdend blok. Een verdedigend blok. En na de wedstrijd oneliners à volonté. De tip van de dag komt van Matthieu: "houdt uw moeder binnen" :-)
Nog 5 wedstrijden. Ster nummer 3 op de borst?
Forza Agon!
