It’s Saturday. Cup day. Tegen de Loser Bitches. Geen kat die weet tegen wie we echt spelen. Wat? De laatste in derde. Servaas was alvast bezig met de wedstrijd tegen Flandria van volgende week. Tegen zijn vrienden. Serre heeft blijkbaar vrienden...
Peter, nog opgewonden van afgelopen nacht met Ophelia, kondigde het al aan. "We gaan er los over."
Het kon evengoed een dagje kermis zijn. Want de schietkraam was open. Ik zou veel te lang bezig zijn met het beschrijven van elke kans, want het waren er ontzettend véél.
De Ro(o)se keeper werd na de wedstrijd ontvangen als een held binnen de kleine wereld van de Destelbergse strijders. Want hij voorkwam een blamage van jewelste. En de dubbele cijfers op onze teller.
Op Match of the Day omschrijven ze een dergelijke wedstrijd als ‘a walk in the park’. En dat was het ook. Too easy. Ruimte à volonté, balcirculatie die vlot rondging, kans na kans (ik ben gestopt met tellen na 10 minuten), opbouw van achter uit, en Serre die zich steendood verveelde en uit medelijden de afgeweken bal liet binnen glippen hen een ‘eerredder’ gunnend.
Doordraaien, doordraaien, was het codewoord. Duidelijke communicatie, passenspel van flank naar flank, kort, lang, alles klopte. Er werd geen strobreed in de weg gelegd door de tegenstander. Het klasseverschil was te groot. Maar who cares? Toch leuk eens het geschut boven te halen.
Enkele minuten op de klok. Dieter die nota bene met links overhoeks in de 16 binnentrapt na assist van Matthi. Een kwartier later staat Mr.M aan de afwerking na een strakke voorzet van rechts over de grond van DietHer. De paal staat meermaals in de weg, alsook de keeper in één op één situaties. Op het half uur loopt Dieter dwars door de verdediging. Deze keer geen medelijden, mooi in het hoekje. Drie minuten later een kopie van de 2-0. Op rechts strakke voorzet van DietHer over de grond, Joachim knalt hem binnen met rechts.
Na de rust van datzelfde. Een kwartier ver, en Michiel knalt van buiten de 16 op de keeper, maar die mispakt zich en de bal dwarrelt binnen. De Verbeke’s op de scoresheet zo trots als een gieter dat ze indruk kunnen maken op de Verbeke’s langs de zijlijn.
Ik had op de bank plaatsgenomen voor een deftig verslag te kunnen maken. Maar DietHer greep wat aanstellerig naar zijn hamstring en veinsde een blessure. Een kwartier om wat indruk te maken op de gazelles langs het plein. Matthi deed het even voor. Op snelheid (!) de verdediger er af gelopen, en mooi overhoeks de bal over de keeper gestift. Bal opzij in de 16 van Joachim naar Steve, keeper naar de verkeerde hoek, maar de paal staat in de weg, al een keer of 4 vandaag. Dieter stuurt Joachim in de diepte, en die houdt de verdediger af en legt hem in het mandje. The Captain wil niet onderdoen. Ook nummer 2 voor Joa. Nog enkele minuten te gaan. De Roos gaat eindelijk proberen opbouwen van achter uit, maar Steve onderschept de bal, zet de turbo (“sure”) aan, en stift de bal overhoeks over de uitkomende keeper in de linkerhoek.
Het kon zowaar 16-0 zijn, als Servaas niet zo medelevend was geweest...
Volgende week allemaal op tijd het bed in, want zijn “vrienden” zijn het menu van de dag.
Forza Agon!
